Pałac rektorski (chorwacki: Knežev dvor) to pałac w Dubrowniku, który służył jako siedziba rektora Republiki Ragusa między XIV w. A 1808 r. [1] Była także siedzibą Rady Mniejszości i administracji państwowej. Ponadto mieściła się w nim zbrojownia, magazyn prochowy, strażnica i więzienie. Pałac rektorski został zbudowany w stylu gotyckim, ale ma także elementy renesansowe i barokowe, harmonijnie łącząc te elementy. Pierwotnie było to miejsce budowy budynku obronnego we wczesnym średniowieczu. Został zniszczony przez pożar w 1435 roku, a miasto postanowiło zbudować nowy pałac. Praca została zaoferowana mistrzowi budowlanemu Onofrio della Cava z Neapolu, który wcześniej zbudował akwedukt. Stał się gotyckim budynkiem z ornamentami wyrzeźbionymi przez Pietro di Martino z Mediolanu. Eksplozja prochu poważnie uszkodziła budynek w 1463 r. Odnowienie zaproponowano architektowi Michelozzo z Florencji. Ale został odrzucony w 1464 roku, ponieważ jego plany były zbyt stylizowane na renesans. Inni budowniczowie kontynuowali prace. Stolice ganku zostały przekształcone w stylu renesansowym prawdopodobnie przez Salvi di Michele z Florencji. Kontynuował odbudowę od 1467 roku. Budynek ucierpiał w wyniku trzęsienia ziemi w 1520 r. I ponownie w 1667 r. Przebudowa miała charakter barokowy. W atrium dodano ciąg schodów i dzwonek. W 1638 r. Senat wzniósł pomnik Miho Pracata (autorstwa Pietro Giacomettiego z Recanati), bogatego armatora z Lopudu, który przekazał swoje majątki Dubrownikowi. Od 1872 r. W pałacu działa Dział Historii Muzeum Dubrownika.